23 Mayıs 2013 Perşembe

10. Ayımıza Giriyoruz ve Kızamık Aşısı 1. Doz

Büyüyoruz, büyüdükçe güzelleşiyor, güçleniyoruz... Gülüşlerimiz daha bir anlamlı oluyor, çıkardığımız sesler konuşmanın habercisi ve etrafa artık daha bilinçli bakıyoruz. Çünkü geride 10 ay bıraktık. Bu süreçte her gün, her hafta, her ay öğrendiklerimize yenilerini ekledik. Her öğrendiklerimizi bir önceki bilgilerimizle pekiştirdik ve bebeklikten çıktık çocuk olmanın verdiği o öz güveni daha bir hisseder olduk. Gezmelere pek bir bayıldık bu aralar, havalar güzelleşti ya anne her gün dışarı çıkardı çünkü, bu da bizi tarifsiz mutluluklara uçurdu. En sevdiğimiz müzik çaldığında popomuzu dışarı doğru çıkararak oynamaya çalışıyoruz el çırpıyoruz. Yani hareketli müzikleri seviyoruz. Yerde sürtünmeye başladık, emeklemek için çok büyük bir çabamız var. Yürüyebilmeyi o kadar istiyoruz ki bunun için elimizden gelen her türlü çalışmayı bıkmadan usanmadan yapıyoruz. İnsanları, özellikle yakınlarımızı artık çok iyi tanıyoruz hatta yabancılara da gülücükler atıp onların gönüllerini de yapıyoruz. Hala kulaktaki küpeleri çekip almaya bayılıyoruz, saçları çekiyoruz, pijama bağcıkları, kablolar, kumandalar ilgimizi çekiyor ama telefona eskisi kadar düşkün değiliz. Hala 4 dişimiz var ancak arka dişlerimiz fazlaca kaşınıyor bu aralar. Banyo yapmayı, suyla oynamayı çok seviyoruz. En yakın zamanda şişme havuz alınıp, Dossa sularla buluşturulmalı. Yaşlı insanlara ve çocuklara müthiş ilgimiz var, ki bu annenin genlerinden geliyor büyük ihtimalle, nerede bir çocuk ya da yaşlı insan varsa ona dokunmak istiyoruz ve bakışlarımızı onlardan almıyoruz. Geçen gün annenin iş yerine gittik ve oradaki herkesi çok mutlu ettik. Annenin masasına oturduk, bilgisayarıyla oynadık. Annenin oda arkadaşı Teyze bizim önümüze tüm imkanları sundu dolayısıyla çok mutluyduk. 

Dün de bizim oraların pazarı kurulur. Anneyle ilk defa pazara gittik ve çok mutluyduk. Pazarcı amca bize  portakal verdi. Başka bir teyze bileğimize mavi boncuk verdi. Tam uyuyacaktık pazarcıların bağırışlarına meraklı bakışlar atıp uyumak ve uyumamak arasında kaldık. Ama harikaydı bundan sonra anneyle her hafta pazara gitmeye karar verdik. 
Bugün de ay dönümümüz olduğu için Kızamık aşısının 1. Dozunu vurdurduk. İğne enjekte edilirken biraz ağladık ama sonrasında ağlamadık hatta bebek arabamıza binerken gülücükler attık. Şimdi anneyi  işe gönderdik, babaannemiz ve dedemizle eğleniyoruz...


Sevgiler...

5 yorum:

  1. Kırkbir kere maşallah:)

    YanıtlaSil
  2. çok çok teşekkür ediyoruz Fadiş Teyzesi :)

    YanıtlaSil
  3. Ay donumunuz kutlu olsun masallah tosunuma:)

    YanıtlaSil
  4. allahım yarabbim..ne güzel bişiy bu böyle.. nanaklara bak.. maşallah..

    YanıtlaSil